
Istemesem de bir sekilde yine dönecegimi hissediyorum. Adim adim bildigim sokaklarina, artik icine giremeyecegim ama icini cok iyi bildigim yasadigim evlerin ön cephelerine yine o tuhaf duyguyla bakacagim. Burayi özlemeyecegime eminim. Özlenmesi gereken asla bir sehir olmamali bence. Sadece kendi dönemimizdeki insanlari özlemeli. Binalar, sehirler nasilsa benden, bizden cok yasayacak. Birakalim o özlesin bizi. O kalici.
Herkese iyi bayramlar, burada 53° 35′ 0″ N, 9° 59′ 0″ E kutlamalari hicbir sekilde hissedemesem de yazamadigim halde buraya ugrayan, not birakan herkese cok cok tesekkurler!